Urodziła się w 1964 roku w tureckim Adapazarı i zaczęła publikować jeszcze w czasie studiów politologicznych na Uniwersytecie Stambulskim. W 1989 roku otrzymała prestiżową nagrodę Yunusa Nadiego przyznawaną przez gazetę „Cumhuriyet” za najlepsze zbiory opowiadań („Hotel Minionych Czasów”). Od 1999 do 2004 Tunç pracowała jako redaktorka naczelna w wydawnictwie Yapı Kredi. Jest autorką scenariuszy telewizyjnych, kilkunastu powieści i zbiorów opowiadań, tłumaczonych na kilkanaście języków. Opublikowała między innymi „Cover Girl” (1992, powieść), „Jaskiniowych przyjaciół” (1996, opowiadania), „Papier, nożyce, kamień” (2003, opowiadania), „Moi rodzice wpadną, jeśli nie jesteś zajęty” (2001, eseje, dwieście tysięcy sprzedanych egzemplarzy), „Nazywają to życiem” (2007, opowiadania), „Wysoce niewiarygodny zapis krótkiej historii domu wariatów” (2009, powieść roku w Turcji), „Noc zielonej wróżki” (2010, powieść), „Opowieści o mojej ojczyźnie” (2012, eseje, w Polsce ukażą się nakładem wydawnictwa Książkowe Klimaty), „Weltschmerz” (2014, powieść) i „Kochankowie to szaleńcy albo orzeł czy reszka” (2018, powieść).
Fot. CAN YAYINLARI / FOTOGRAF MUHSIN AKGUN