Edmundo Paz-Soldán
Urodził się w Boliwii, studiował stosunki międzynarodowe i literaturoznawstwo: najpierw w ojczyźnie, potem w Stanach Zjednoczonych, dokąd przybył w 1991r. dzięki stypendium sportowemu. Przedstawiciel tzw. pokolenia McOndo. Jako 30-latek doktoryzował się z literatury latynoamerykańskiej w Berkeley, a obecnie pracuje jako profesor literatury i tzw. twórczego pisania na Cornell University. Laureat nagrody Juana Rulfo (1997), Premio Nacional de la Novela w Boliwii (2002), stypendysta Fundacji Guggenheima (2006), tłumaczony na wiele języków, autor esejów krytycznoliterackich, niezliczonych opowiadań publikowanych w zbiorach i antologiach (m.in. „Las máscaras de la nada”, 1990; „Desapariciones”, 1994; „Dochera y otros cuentos”, 1998; „Amores imperfectos”, 1998/2000/2002;, „Norte”, 2006; „La puerta cerrada y otros cuentos”, 2009; „Billie Ruth”, 2012, a także dziesięciu powieści (m.in. „La materia del deseo”, 2001, polskie wydanie: „Śmierć na ulicy Unzueta”, tłum. Tomasz Pindel, 2006; „Los vivos y los muertos”, 2009, „Iris”, 2014).