Emil Hakl

Właściwie Jan Beneš (ur. 1958 w Pradze) – czeski prozaik i poeta. Studiował w Konserwatorium Jaroslava Ježka, pracował m.in. jako bibliotekarz, magazynier i mechanik, był także copywriterem i redaktorem, zajmował się adaptowaniem tekstów na potrzeby teatrów. Wraz z Václavem Kahudą w 1988 założył grupę pisarską Moderní analfabet (Współczesny analfabeta). Opublikował kilka zbiorów poezji (m.in. „Rozłączone słowa” – 1991) cztery powieści (m.in. „Intymne pudełko Sabriny Black” – 2002, „Lot czarownicy” – 2008) i dwa zbiory opowiadań („Koniec świata” – 2001, „O obiektach latających” – 2004). W ciągu ostatnich lat prozę Hakla zaczęto tłumaczyć na wiele języków europejskich. Autor jest laureatem dwóch największych czeskich nagród literackich – Magnesia Litera (za książkę roku) i Nagrody im. Josefa Škvoreckiego. W Polsce w 2007 roku ukazała się powieść Hakla „O rodzicach i dzieciach” (Pogranicze, wydanie czeskie 2002), w 2008 sfilmowana przez Vladimira Michalka. W 2010 Hakl opublikował zbiór trzech nowel „Zasady śmiesznego zachowania”. Mieszka w Pradze.