Mikołaj Mikołajczyk
Tancerz, choreograf. Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Poznaniu. Pracował we Wrocławskim Teatrze Pantomimy we Wrocławiu, Polskim Teatrze Tańca w Poznaniu, Teatrze Wielkim w Poznaniu oraz Badisches Staatstheater w Karlsruhe. W Operze na Zamku w Szczecinie był kierownikiem baletu, który następnie przekształcił w autorski teatr tańca Teatr DNA – taniec zakodowany genetycznie. Współpracował z choreografami reprezentującymi różne style taneczne i sposoby myślenia oraz kreowania przestrzeni artystycznej, między innymi z Henrykiem Tomaszewskim, Matsem Ekiem, Birgitt Cullberg, Ewą Wycichowską, Teresą Kujawą, Olafem Schmidtem, Gray Veredon, Conradem Drzewieckim, Barbarą Gołaską, Andrzejem Glegolskim, Emilem Wesołowskim, Przemysławem Śliwą, Henrykiem Konwińskim, Markiem Różyckim, Dawidem Earle, Waldemarem Wołk-Karaczewskim, Jerzym Makarowskim, Ivanem Bataillei, Antalem Fodorem. Zrobił choreografie do spektakli dramatycznych i operowych m.in. dla takich reżyserów jak Adam Hanuszkiewicz, Barbara Wachowicz, Krystyna Meissner, Maja Kleczewska, Andrzej Krakowski, Grzegorz Jarzyna, współpracował z Franciszkiem Starowieyskim, Wojciechem Kilarem, Mikołajem Góreckim, Krzysztofem Warlikowskim, Małgorzatą Dziewulską, Jerzym Kaliną i Małgorzatą Szczęśniak. Współtworzył warsztaty i festiwale tańca: Letnie Spotkania Artystyczne w Kutnie, Lądeckie Lato Baletowe w Lądku Zdroju, warsztaty tańca w Sieradzu i Szczecinie, mistrzowskie warsztaty w Narodowym Teatrze Akademickim im. Janki Kupały w Mińsku, oraz Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego, a także warsztaty w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Myśl w ruchu” (w Zduńskiej Woli, Krotoszynie i w Zakrzewie) oraz zajęcia z osobami niepełnosprawnymi w Środowiskowym Domu Samopomocy w Serocku oraz w ramach „Lata w teatrze” w Pobiedziskach. Jego najważniejsze spektakle: „Kronika zapowiedzianej śmierci”, Teatr Wielki w Poznaniu, „Wszystko jutro czyli lalki wybawione”, Teatr Dramatyczny im. Jana Kochanowskiego w Opolu, „Diabełek Pawełek”, Teatr Dramatyczny im. Bogusławskiego w Kaliszu, autobiograficzny „Tryptyk” („Waiting”, „Z Tobą chcę oglądać świat”, „Plaisir d’amour”), „Projekt: Tomaszewski”, „Mikołaj Kantor Mikołajczyk”, a także zrealizowane w Zakrzewie: „Teraz jest czas”, „Projekt Noce i dnie”, „Projekt Jezioro łabędzie”, „Projekt Dekalog…”, „Projekt Ognisty Ptak”, „Łomatko!”, „Projekt: BOLERO”, „Projekt Dziadek do orzechów”, „TURANDOT miłość ci wszystko wybaczy”. W ostatnim czasie zrealizował także: „Śmierć w Wenecji, czyli czego najbardziej żałują umierający”, Teatr im. Węgierki w Białymstoku, „Śledztwo” (w ramach 45-lecia Polskiego Teatru Tańca), „Lament” (premiera w Białostockim Teatrze Lalek) oraz „Miłość/ ЛЮБОВ” Zoloti Vorota Teatr w Kijowie. Od września do grudnia 2015 roku był także szefem artystycznym Sceny Tańca Studio (Warszawa – Teatr Studio), której był inicjatorem i pomysłodawcą. Został uhonorowany odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, przyznawaną przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest także dwukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2015; 2020). W sezonie 2019/2020 obchodził jubileusz 30-lecia pracy artystycznej.