Teresa Worowska

Urodzona w roku 1954 we Wrocławiu. Ukończyła Filologię Węgierską na Uniwersytecie Warszawskim. Pod koniec lat uniwersyteckich zaczęła pracować nad przekładami poezji Bálinta Balassiego, które po licznych perypetiach ukazały się w 1994 r. Za te przekłady w 2003 roku otrzymała węgierską nagrodę – Szablę Balassiego. W 2003 na Uniwersytecie Warszawskim w Katedrze Hungarystyki obroniła pracę doktorską napisaną pod kierunkiem profesora Andrzeja Sieroszewskiego p.t. Historyczno-literackie i teoretyczne aspekty przekładu wiersza węgierskiego na język polski. Tłumaczyła wiersze i opowiadania dawniejszych i współczesnych pisarzy węgierskich (Gyuli Krúdyego, Dezső Kosztolányiego, Ferenca Kontry, Imre Orávcza, Györgya Dragomána) dla czasopism („Literatura na świecie”, „Akcent”, „Zeszyty Literackie”) brała udział w pracach nad antologiami węgierskich autorów (wiersze Ágnes Nemes Nagy, nowele Zsigmonda Móricza). Przełożyła kilka tomów prozy Sándora Máraiego: Wyznania patrycjusza (2002), Dziennik (2005), Ziemia! Ziemia! (2005), Sindbad powraca do domu (2008), Zbuntowani (2009), Zazdrośni (2010), Obcy (2012), Znieważeni (2012), Maruderzy (2013), oraz Pétera Esterházyego Harmonia caelestis (2007, w 2008 roku książka otrzymała nagrodę Angelusa) i Wydanie poprawione (2008). Laureatka nagrody tłumaczy Pen Clubu, przekład pierwszej wersji Dziennika uhonorowały „Literatura na świecie” i „Zeszyty Literackie”. W 2019 roku wyróżniona węgierską Wielką Nagrodą Tłumacza im. Balassiego. W ostatnich latach przełożyła dla w PIW-u tom nowel Dezső Kosztolányiego Dom kłamczuchów (2019), a w wydawnictwie Czytelnik ukazał się w jej przekładzie znacznie szerszy, pięciotomowy wybór z Dziennika Sándora Máraiego (2016-2020).