„Łatwe kłamstwo błyskawiczne”
tom 3
tom I – czytały/li: Anna Adamowicz, Cezary Ciszak, Victor Ficnerski, Hanna Janczak, Kamil Kawalec, Sonia Nowacka, Alicja Regiewicz, Jakub Sęczyk
tom II – performens Paula Divjaka i czytanie jego dwóch utworów: „Mężczyzna wyperfumowany” (przekł. Tomasz Ososiński) oraz „Dardanella” (przekł. Klaudia Hołodewicz, Artur Łukawski, Aleksandra Majchrzak, Marlena Małecka, Michał Niewada, Alicja Reluga, Michał Siemiński, Karolina Wrębiak pod czujnym okiem Tomasza Ososińskiego i Ryszarda Turczyna)
tom III – czytanie performatywne w reżyserii Martyny Majewskiej utworów Magdaleny Drab, Mateusz Górniak, Piotr Janicki, Adam Kaczanowski, Emilia Konwerska, Patryk Kosenda, Natalia Malek, Marta Syrwid; wystąpiły/li: Helena Sujecka, Kaja Janiszewska, Mikołaj Woubishet, Paula Krawczyk-Ivanov, Mateusz Flis; muzyka: Łukasz Palkiewicz/SZATT
Zdjęcia wykonała Małgorzata Kujda.
Początkowo pomysł na wrocławski Festiwal Opowiadania polegał na prezentowaniu konkretnego gatunku literackiego. Przez kilkanaście lat rozwijając formułę festiwalu i poszerzając granice literackich zainteresowań zespołu programującego, obserwowaliśmy, jak materiał literacki zachowuje się w sytuacji scenicznej i jak pisarz/pisarka radzą sobie w roli bohaterów (aktorów) naszego kilkudniowego, rozpisanego na wiele języków przedstawienia.
Mając coraz większą świadomość sytuacji, w której i osoby, i materiał „obsadzone” są „nie po warunkach”, to znaczy w kontrze do ich naturalnego charakteru (pisarze to często osoby introwertyczne, niesceniczne, a tekst literacki wymaga skupienia, którego festiwalowe przedstawienie nie zapewnia) – co rok szukamy rozwiązań formalnych, które wprowadzą do tego wieloletniego eksperymentu nowe tony. Tym razem poprosiliśmy zaproszonych na festiwal autorów o napisanie dla nas flash flash fiction (niezwykle krótkich form narracyjnych), które sami chcieliby podczas festiwalu wygłosić, oraz (innych autorów) o napisanie flash fiction (bardzo krótkich form narracyjnych), które są gotowi powierzyć radykalnemu wyreżyserowaniu i odważnej, zapewne spektakularnej, interpretacji aktorsko-muzycznej.
Oba te zamówienia zaowocują wystąpieniem obok siebie w programie festiwalowym dwóch skrajnie odmiennych form ekspresji scenicznej – stricte literackiej, czyli tekstów prezentowanych samodzielnie przez autora/autorkę, i – z gruntu teatralnego, przygotowanego przez jedną z najciekawszych reżyserek młodego pokolenia (w tej roli Martyna Majewska) „czytania performatywnego”. Obie części tych flashowych rozrywek rozdzieli literacki performance Paula Divjaka (w języku niemieckim, z tłumaczeniem).
Całość złoży się na „trylogię flash fiction” pt. „Łatwe kłamstwo błyskawiczne”, w której wszelkie castingowe niedopasowania, formalne przesunięcia, prawdy, fikcje i licencje poetyckie złożą się na nieco eksperymentalną sytuację artystyczną, której spontaniczna ekscentryczność łatwo się nami zajmie i błyskawicznie nas rozbroi.
— Marcin Hamkało, dyrektor festiwal
O tomie II – performensie Paula Divjaka:
„Śniła mi się moja pierwsza dziewczyna, Angela Merkel w stroju Margaret Thatcher, betonowe Porsche i matka pod wpływem LSD. Dręczyły mnie koszmary o nieudanym seksie, bezsensownie szalejącym kapitalizmie, opuszczonych klasówkach, w których Aldous Huxley występował jako dobrotliwy dziadek” — usłyszymy we fragmencie powieści Paula Divjaka „Dardanella”, który autor przeczyta z własną oprawą muzyczną. Jako kulturoznawca i perfumiarz przedstawi też fragment drugiej powieści „Wyperfumowany mężczyzna” i zaprosi publiczność do wypróbowania jego najnowszych kombinacji zapachowych.
tom 1
tom 2
