Noc Opowiadań Bałkańskich

Wszystko, co przydarzyło się bohaterom opowiadań Mihajla Panticia nocą, w Belgradzie, kiedy obudzeni przez czyjś pijacki telefon albo przez rozwydrzone motocykle – sprawiali wrażenie samotnych i zaspanych – to wszystko mogło przydarzyć się tobie. Wystarczyło przyjść 30 lipca do Przejścia Garncarskiego we Wrocławiu posłuchać przed księgarnią Tajne Komplety, jak samotność rozszerza swoje zakresy w nowobelgradzkich blokach, w szpitalach, na autostradach i lotniskach.

Zobacz, jak to jest, kiedy w środku nocy spotyka się kogoś, kto dawno o nas zapomniał. Bohaterowie tej prozy to nie elliotowscy „wydrążeni ludzie”, tylko mieszkańcy serbskich miast w impasie codzienności, zapatrzeni zbyt długo w telewizor, zdenerwowani na lotniskach, próbujący czytać w środku nocy Szekspira albo po prostu spotkać się z kimś ten ostatni raz. „Jeśli istnieją dobre noce” – jak pisze Pantić – wrocławska Noc Opowiadań Bałkańskich może być jedną z nich.

Jak inaczej mógłbyś się dowiedzieć, o czym rozmawiają nocami bohaterowie opowiadań Lejli Kalamujić? Zrozumieć, że zupełnie czym innym oddycha się w Sarajewie, kiedy po śniegu za oknem jeżdżą stare motorynki bez tłumika. Podglądając improwizowane naprędce życie pozbijane ze starych drutów i desek jak gołębnik z wzorzystymi tapetami na ścianach.

Wszystkie te noce z włączonym radiem, nigdy niewyłączanym telewizorem, samotnością na wyłączność – zebraliśmy dla ciebie w opowieść, w którą wspólnie z aktorami włączymy się ten jeden raz – w przedostatnią noc lipca, we Wrocławiu.

W przerwie pomiędzy czytaniami opowiadań Lejli Kalamujić a tekstami Mihajla Panticia zaprosiliśmy na rozmowę koordynatorki festiwalu, tłumaczki Dobromiły Jankowskiej z kuratorką wydarzenia, serbokroatystką Martą Chaszczewicz-Rydel oraz kroatystką Magdaleną Połczyńską.

Tłumaczki zastanowiły się nad charakterystycznymi cechami literatury serbskiej, chorwackiej, bośniackiej, a idąc za ideą MFO – starały się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego tak popularnym gatunkiem jest tam opowiadanie? Punktem wyjścia rozmowy była identyfikacja wizualna tegorocznej edycji Nocy Opowiadań – czy jest tak stereotypowa, jak niektórym się wydaje…